تجربه زیسته بیماران مبتلا به ایدز از انگ اجتماعی (مطالعه‌ای پدیدارشناسی)

زمینه و هدف: بیماری ایدز یکی از چالش برانگیزترین بیماری‌های عصر حاضر می‌باشد که به علت تفکرات سوء حاکم بر جامعه و بر چسب انگ از سوی اطرافیان، کیفیت زندگی و حتی میزان بقای بیماران تحت تاثیر قرار می‌دهد. این پژوهش با هدف توصیف انگ اجتماعی تجربه شده توسط بیماران مبتلا به ایدز انجام شده است. مواد و روش‌ها: در این پژوهش کیفی، از رویکرد پدیدارشناسی استفاده شده است. جامعه ی پژوهش ، متشکل از بیماران مبتلا به ایدزی بود که به مرکز بیماری‌های رفتاری بهداشت استان اصفهان (درمانگاه شهید نواب صفوی) مراجعه کرده بودند. حجم نمونه شامل 13 بیمار مبتلا به ایدز بود که به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف و تا به اشباع رسیدن اطلاعات انتخاب گردید. داده‌ها از طریق مصاحبه ، عمیق و بدون ساختار جمع آوری و جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش کلایزی (Colaizzi) استفاده شد. روایی و پایایی مطالعه حاضر ریشه در چهار محور ارزش واقعی، کاربردی بودن، تداوم و مبتنی بر واقعیت بودن داشت. یافته‌ها: پس از تجزیه و تحلیل متن مصاحبه ، مهم‌ترین زیر مضمون‌هایی که از آن استخراج شد عبارت بودند از: برچسب‌های نامناسب، طرد شدن، بی‌ارزشی و عدم حمایت که همگی تحت عنوان مضمون اصلی انگ ، نامگذاری شدند. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد بیماران مبتلا به ایدز به دنبال مطلع شدن دیگران از بیماری آنان طیف وسیعی از مشکلات را به علت انگ ناشی از بیماری ایدز تجربه می‌کنند. در مراقبت از این بیماران، نه تنها به نیازهای جسمی آنان، بلکه باید به نیاز‌های روحی- روانی، اجتماعی و سایر ابعاد زندگی این بیماران نیز توجه شود. آشنایی با انگ تجربه شده در این بیماران به تیم مراقبت کننده کمک می‌نماید تا با آگاهی های لازم، مراقبت‌ و آموزش‌های مورد نیاز جهت افزایش کیفیت زندگی و میزان بقای آنان ارائه دهند. افزایش آگاهی و ایجاد تغییر در نگرش جامعه در برخورد با این بیماران و نحوه ارتباط صحیح با آنان نیز باید به عنوان یک امر ضروری و انکار ناپذیر مورد توجه قرار گیرد.